ΙνδΑΙ

 Το είχα πει για αστείο όταν πρωτοεμφανίστηκαν τα γλωσσικά μοντέλα τεχνητής νοημοσύνης εκπλήσσοντας με την ανθρωπόμορφη διάνοιά τους, όμως όπως γι' άλλη μια φορά αποδεικνύεται, ότι σκεφτεί κανείς,κάπου σε αυτό το σύμπαν συμβαίνει στην πραγματικότητα. TikTok 

Ενας άγγελος στη στάση

Ένας άγγελος εμφανίστηκε ξαφνικά μπροστά μου σήμερα στη στάση του λεωφορείου.Καθώς περίμενα σκυφτός στο κινητό μου ο ηλίθιος, σε μια ηλιόλουστη μέρα με χιλιάδες μικροπραγματα να συμβαίνουν στο δρόμο μπροστά μου, στο πάρκο δίπλα, στον ουρανό τον ίδιο, μακροκοσμικά αλλά και μικροκοσμικά όσο η αντίληψη κι η φαντασία μου μπορούσε να βάλει. Έτσι ήμουν λοιπόν αδιαφορώντας για ότι συνέβαινε γύρω όταν άκουσα τον άγγελο με γλυκειά γυναικεία φωνή να ρωτάει αν μπορεί κανείς να βγάλει εισιτήριο μέσα στο λεωφορείο.Ακουσα κάποια κυρία δίπλα μου χωρίς να σηκώσω κεφάλι, να του απαντάει ότι αυτό δεν είναι δυνατόν, στα Αγγλικά, μιας κι αυτή ήταν η γλώσσα που χρησιμοποίησε ο άγγελος. Και τότε και πάλι ο Άγγελος ρώτησε,κι εγώ πάλι με σκυμμένο κεφάλι τον άκουσα να ρωτάει με την γλυκειά του γυναικεία φωνή, εάν είχε κάποιος εισιτήριο να του δώσει καθώς πρέπει να πάρει το λεωφορείο για το αεροδρόμιο, -από όπου φαντάζομαι απογειώνονται όλα τα ιπτάμενα, και συνεπώς και οι άγγελοι_.Κσι τότε σήκωσα το κεφάλι μου, αισθανόμενος ότι μια τέτοια ερώτηση απευθύνεται σε οποιονδήποτε θα μπορούσε να τον εξυπηρετήσει. Και τότε αντίκρυσα την ανθρώπινη ομορφιά στην τελειότερη μορφή του, ο άγγελος ήταν μια γυναίκα γύρω στα 20 όπως προδίδει το φρέσκο και απαστράπτον πρόσωπο της, η βελούδινη επιδερμίδα της, τα ζωηρά γαλάζια μάτια στο πανέμορφο πρόσωπο της που έλαμπε μέσα από τα χρυσά μαλλιά της. Ψηλή και με τέλειο κορμί στεκόταν ένα μέτρο δίπλα μου και αυτά τα μάτια κάρφωσαν τα δικά μου καθώς σήκωσα να την κοιτάξω, και αντικρίζοντας ένα πλάσμα μέσα από το οποίο ο θεός υπαινισσοταν ξεκάθαρα την ύπαρξή του ψέλισσα και γω όπως και άλλοι γύρω μου ότι δεν έχω εισιτήριο να της δώσω, και αμέσως μετά σαν δυο χέρια να πιάσαν το κεφάλι μου και το γύρισαν, ξανά έσκυψα στο αδιάφορο κινητό μου. Και τότε ήταν που η ευλογία αυτού του αγγέλου υποθέτω λειτούργησε,και μέσα σε χιλιοστά του δευτερολέπτου ο εαυτός μου που επιμελώς κρύβω πισω από το φτιαχτό περίβλημα της καθωσπρεπικής αδιαφορίας όπως σχεδόν όλοι οι επιζώντες της καθημερινότητας κρύβουν, με κλωτσησε τόσο δυνατά μέσα στο κεφάλι μου, που ξύπνησα.Επαψα να προσποιούμαι ότι δεν ήξερα ότι μόλις είχα αγοράσει δύο εισιτήρια και με μια αστραπιαία κίνηση έβγαλα το ένα από το τσαντάκι μου και της το πρόσφερα.Εκεινη περιχαρής με ένα τεράστιο χαμόγελο προθυμοποιήθηκε να μου το πληρώσει, κάτι που φυσικά εγώ αρνήθηκα.Ετσι ξαφνικά, με αυτή την ευκαιρία της συμπτωματικής μου συνάντησης  με τον άγγελο, και σύμφωνα με το κομπλεξικο μυαλό μου που τώρα δεν προσπαθούσε μόνο να με επαναφέρει πίσω από το φτιαχτό αλλά ασφαλές προσωπείο του αδιάφορου καθωσπρέπει ηλίθιου περαστικού, αλλά και να με πείσει ότι αυτό γινόταν από την υποχρέωση που ένιωθε ο άγγελος για την βοήθεια που της προσέφερα, συνέχισε να μου απευθύνεται και αρχίσαμε να συζητάμε, είναι Ουκρανή που ζει στο Άμστερνταμ μόνιμα πλέον, και είχε περάσει 5 μέρες σε κάποιο θέρετρο στην Χαλκιδική που της φάνηκε υπαροχη. Ήταν τόσο πρόσχαρη και ευγενική, που όσο κι αν ο στριμμενος εσωτερικός μου εαυτός προσπαθούσε να με κρατήσει κάτω με κεφάλοκλείδωμα, πλέον ο Τάσος που ήμουν, που πάντα είμαι, είχε πάρει πλεονέκτημα στην παλαίστρα, με μοναδικό θεατή και εμψυχωτή τον άγγελο, που με πηγαία ευχαρίστηση συζητούσε μαζί μου, και μοιράστηκε το τηλέφωνο της λίγο πριν επιβιβαστεί στο λεωφορείο που δυστυχώς είχε ήδη φτάσει, και μετά από ένα hi5 που μου έδωσε και καθώς έσερνε την κυλιόμενη βαλίτσα της μου φώναξε, Tasos your name right? 

Από εμπειρία μιας ζωής ξέρω ότι το όνομα μου ακούγεται παράξενο στους ξένους, και παρότι προέρχεται από το Αναστάσιος που σίγουρα θα τους ήταν πιο ευήκοο,επιμένω να λέω το δισύλλαβο υποκοριστικό του.Ομως πόσο κολακεύτηκα που ενοιωσα ότι ήθελε να είναι σίγουρη ότι θυμάται το όνομα μου σωστά! 

Ήταν μια μέρα όπως πάνω κάτω όλες. Με πράγματα και συμβάντα που με έφεραν αντιμέτωπο με άλλους ανθρώπους, στην αρένα της καθημερινής επιβίωσης που στον οργανωμένο πολιτισμό μας έχει γίνει ακόμη πιο δυσκολη από ότι στη μέση της ζούγκλας. Ήταν μια μέρα που γι' ακομη μια φορά διαπίστωσα ότι ήρθα πολύ νωρίς στη στάση για το λεωφορείο μου. Ήταν μια ακόμα μέρα που όταν δεν έπαιζα τον επιβεβλημένο ρόλο μου, επεστρεφα σκυφτός στο παράθυρο των άφταστων ονείρων της πλασματικής πραγματικότητας του κινητού μου. Όμως εξελίχτηκε αξαφνα  σε μια μέρα που ενοιωσα ότι άξιζα την προσοχή ενός αγγέλου.Σε μια μέρα που ξαναθυμήθηκα ότι το πιο ανταποδοτικό πράγμα είναι να δίνεις .Σε μια μέρα που είναι από τις πιο ευτυχισμένες της ζωής μου, επειδή τελικά ήρθα την σωστή ώρα, στη σωστή στάση, για να μου μιλήσει ένας άγγελος, λίγο πριν πετάξει μακριά για πάντα (;)

For Sofia i met at "Mouseio" bus station , Thessaloniki, on May 14th 2025 at around 13:00

Ελευθερία ΔΩΡΕΑΝ

 Πρώτη ημέρα σωτήριου έτους 2021, και το πρότζεκτ "Ελευθερία", όπως ονομάστηκε η επιχείρηση εμβολιασμού COVID-19 στην Ελλάδα, διαφημίζεται δυνάμει Ευρωπαϊκών κονδυλίων απο τα ίδια μέσα, κανάλια επικοινωνίας και πληροφόρησης που μεταδίδονται οι διαφημίσεις για σταγόνες για τη μύτη και φθηνή στεγανοποίηση ταράτσας με 9.99 το ετραγωνικό.

Μόνο που αυτή η διαφήμιση δεν μας πουλάει τίποτε, αντίθετα, μας χαρίζει δωρεάν το πολύτιμο αγαθό της υγείας, και το - ίσως ακόμη πολυτιμότερο- αγαθό της ελευθερίας, υπο τον εύηχο ομώνυμο τίτλο.

Της ελευθερίας που πρόσφατα και για μεγάλα διαστήματα στερούμαστε στο πιό βασικό επίπεδο, αυτό της ατομικής, στoιχειώδους ελευθερίας μετακίνησης επάνω σε αυτόν τον πλανήτη .

Δεν είμαι συνωμοσιολόγος και αρνητής του εμβολιασμού, ούτε θα υπάρξω ποτέ, κι ακόμα περισσότερο δεν είμαι άλλος ένας αναθεματιστής της εξουσίας εκεί έξω. 

Ακόμα και εάν η επιδημία  ήταν ένα οργανωμένο σχέδιο για οδηγήσει στον μαζικό εμβολιασμό της ανθρωπότητας αποκομίζοντας αστρονομικά κέρδη σε κάποιους, ακόμη και εάν στόχος ήταν η αγαπημένη θεωρία των συνομωσιολόγων για μείωση πληθυσμού, θα την δικαιολογούσα σαν φυσική επιλογή εκφρασμένη μέσα απο κάποιους ανθρώπους που απλά θα την εκπλήρωναν σαν φυσική αναγκαιότητα.

Για άλλη μια φορά  το αντανακλαστικό νευρικό σύστημα της ανθρωπότητας γαλβανίζεται με τον ηλεκτρολύτη  που ονομάζεται "Δωρεάν", το ακαταμάχητο μηδενικό κόστος με το οποίο μας χαρίστηκε το μέχρι τότε πανάκριβο κινητό τηλέφωνο, την δεκαετία του '90.

Εκείνη τη φορά, με το "κρυφό" κόστος ανα κλήση και αργότερα απαραίτητης μηνιαίας συνδρομής. Αργότερα, η δωρεάν τηλεόραση, το Google, το Facebook, σχεδόν ολόκληρο του ίντερνετ του οποίου το κόστος και το προιόν είμαστε εμείς οι ίδιοι.

Η τελευταία πινελιά του "Δωρεάν" μπαίνει πλέον με τον ίδιο τρόπο και ισως το μεγαλύτερο "κρυφό" κόστος , στην ελευθερία μας. 

Το "κρυφό" κόστος είναι πλέον απροκάλυπτα, η ίδια μας η ζωή, απειλούμενη είτε απο τον θανατηφόρο ιό, ή απο τον ολοκληρωτικό της έλεγχο που σταδιακά αποκτήθηκε μέσα απο την πειθαρχία στο αστυνομικό κράτος.

Νέα Χρονιά, νέα δεκαετία, νέα δωρεάν λειτουργία, η νέα ελευθερία , τα μικρά καθημερινά πράγματα που όπως προπαγανδίζεται απο παντού, δεν θα εκτιμούσαμε εάν δεν τα χάναμε, όπως έγινε ξανά και ξανά στο παρελθόν με την επικοινωνία, την ενημέρωση,την ίδια μας την ύπαρξη, το βασικό δικαίωμα του Είναι, και ομολογουμένως, τίποτε κακό δεν μας συνέβη, έτσι δεν είναι? 

Αντίθετα, όλοένα και περισσότερα Δωρεάν πράγματα μας προσφέρονται. 

Εκτός απο την επιλογή να πληρώσουμε το κόστος της δικής μας Ελευθερίας.

 

Αρχαιολογία του 34000 μ.χ

 Είναι τόσο εύκολο και προσιτό για τον καθένα να κάνει ένα πρόχειρο γρήγορο κοινωνικό πείραμα έως και μία άρτια επιστημονικά κοινωνική μελέτη ίσως, όσο να γράψει ένα μήνυμα στο Twitter.

Σήμερα ξύπνησα διαβάζοντας αυτό , που είναι απο εκείνα τα άρθρα που σε ταξιδεύουν σε φαντασιακό γεωγραφικό πλάτος τόσο ασύνδετο με την καθημερινή τρέχουσα πραγματικότητα, που είναι σχεδόν θεραπευτικό.

Ένα παράδειγμα, η ακόλουθη παράγραφος ..

The new evidence upended the idea that the first people arrived in North America after continent-hopping from modern-day Siberia via the Bering land bridge between 18,000 and 13,000 years ago.
During the last Ice Age 32,000 years ago, that land bridge was impassable. So the research suggests the first Americans arrived by sea. According to the study authors, these migrants were likely anatomically modern humans.

..που μας υπενθυμίζει ότι πριν απο 32000 χρόνια υπήρχαν νοήμονα ανθρώπινα όντα που κατασκεύαζαν πλοία και μετανάστευαν.

Λίγες ώρες πριν διαβάσω την παράγραφο αυτή, καθώς περιδιάβαινα το Twitter, έπεσα επάνω σε αυτό 

Δε με νοιάζει αν είσαι Αλβανος, Έλληνας, Σουηδος η Κογκολεζος. Αν βρίσκεσαι νόμιμα στη χώρα, δουλεύεις, πληρωνεις φόρους κ σεβεσαι τη χώρα που σε φιλοξενεί κ σου προσφέρει αυτά που μπορεί, στο μετρό που μπορει, σε σέβομαι. Αλλιώς δρόμο κ καλη τύχη.

— Paradise lost (@tsotsokou) December 12, 2020

και αντέδρασα παρορμητικά όπως συμβαίνει, μ'αρέσει και παρακινεί αυτό το μέσο έτσι : 

Είμαι Έλληνας παράνομα στη χώρα και ποσώς με νοιάζουν τα κριτήρια σεβασμού σου προς συνανθρώπους μια και το θίγεις δημόσια.

— NetPlayer (@netplayerTwit) December 12, 2020

Τη συνέχεια μπορεί κάποιος να παρακολουθήσει, κάτι που δεν κάνω εγώ συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις , αποφεύγοντας την παθολογία της κάθε τοξικής περιορισμένου σκεπτικού συζήτησης.

Η κακή γεύση της περιορισμένης στην τρέχουσα προσωποπαγή αντίληψη απάντησης σε αντιδιαστολή με την μεγαλύτερη εικόνα, που ο πυθμένας των 32000 ετών το παραπάνω άρθρο άνοιξε στην φαντασία μου, ήταν η απάντηση που δίνει η φαινομενική συγκυρία στον αφουγκραστή της εμπειρίας της ζωής μέσα απ' όλα τα διαθέσιμα κανάλια της.

Εκεινος ο πρώϊμος άνθρωπος που ένα πρωϊνό έριξε τη βάρκα του και έκανε το πρώτο βήμα για την δημιουργία και εξέλιξη μυριάδων πολιτισμών σε μία ακόμα ξέρα μέσα στην απεραντοσύνη των ωκεανών, δίνει την απάντηση σε κάθε έναν απο εμάς που αισθάνεται ότι έχει τακτοποιήσει το σύμπαν του πληρώνοντας τους φόρους του, μη σεβόμενος όσους δεν το κάνουν και είναι ξένοι.

Θεσμικά φυσικά και δεν μπορεί κανείς να διαφωνήσει μαζί τους, όλοι μας υποχρεωνόμαστε να ακολουθούμε κάποιες ντιρεκτίβες στη ζωή μας, όμως το να εγείρουμε μανιφέστο υιοθετώντας τες σαν αξιολογητικά κριτήρια του σεβασμού προς συνανθρώπους μας γενικευμένα και οριζόντια, προδίδει τουλάχιστο ηλιθιότητα, άγνοια και αρνησιγνωσία του πραγματικού οικονομοκοινωνικού υπόβαθρου στην επιφάνεια του οποίου νομίζουμε ότι επιπλέουμε ασφαλείς.

Η προέκταση της προοπτικής αντίληψής μας στο μέλλον μοιάζει τόσο βραχύφθαλμη στον μελλοντικό μελετητή, και με απορία προσπαθώ να φανταστώ πώς πεποιθήσεις απο απόλυτα πειθαρχημένα , συντηρητικά δομικά σωματίδια μιάς πρόσκαιρης κατα τις συνθήκες νομιμότητας, που εκφραζόμενη διεκδικεί την αυθεντία και αποζητά την επιβράβευση (νομίζω μάλιστα η συντάκτις της εν λόγω δημοσίευσης στο Twitter είναι η ίδια μετανάστις), Θα επιβιώσουν κάτω απο την αρχαιολογική σκαπάνη του μέλλοντικού αρχαιολόγου 32000 χρόνια μετά, σε σύγκριση με την ηρωϊκή έξοδο του Ανθρώπου 32000 χρόνια πριν, προς το άγνωστο, το νέο, την γνώση, την επιστήμη, την ελπίδα που χάραζε στο ασυνείδητό του για έναν μεγαλύτερο, καλύτερο κόσμο.

Αυτός είναι ο λόγος που δήλωσα Έλληνας παράνομα στη χώρα, επεκτείνοντας την συνέχεια της ύπαρξής μου 32 χιλιάδες, εκατομμύρια και δισεκατομμύρια χρόνια, στο διηνεκές προς το μέλλον και το παρόν, εκεί που μας εμποδίζει η ηθελημένη συστολή των εγκεφαλικών μας κυττάρων να δούμε, όπως η διαστολή του σύμπαντος μας εμποδίζει να αγγίξουμε ποτέ με τα τηλεσκόπιά μας.

Και μιάς και είμαι σε μία διανοητική ηλικία που πλέον μου δίνει το απαιτούμενο θάρρος, έχω ρίξει και εγώ τη βάρκα μου στα παγωμένα νερά του χρόνου, για το δικό μου ταξίδι ελπίδας προς έναν μεγαλύτερο, καλύτερο κόσμο.

Συγχαρητήρια!

 Ετυχε να βρεθώ στις 10 Αυγουστου, 2020 στο Ιπποκρατειο Θεσσαλονικης, και γίνομαι ακούσιος αυτόπτης μάρτυρας στη γραμματεια , η υπαλληλος χωρις μασκα, φυλλομετραει καθε ενα απο τα ελεεινα βιβλια εισοδου απο τα τμηματα και τα εισιτηρια βρεχοντας το δαχτυλο στο στομα της, τα σφραγιζει και τα παραδιδει πισω στους συναλλασσομενους.

Νομίζω πιό τέλεια σχεδιασμένη εστία αναμετάδοσης και διαμοιρασμού κάθε λογής ιών και μικροβίων δεν θα μπορούσε να δημιουργηθεί ακόμη κι επίτηδες.
Βρεθηκα εκει τυχαια και εφριξα, απορω ενας γιατρος δεν βρεθηκε να την σταματησει; Να της κάνει μία σύσταση; Να την αναφέρει αρμοδίως; (τι λεω τωρα..) Αν ενας χωρις μασκα απο εμας μεταδιδει σε 400 ακομη όπως μας κουνανε το δάκτυλο επι ποινή 300 ευρώ, αυτη πρέπει να ηταν αρκετη να μολυνει ολη τη θεσσαλονικη.

Τρεις μήνες αργότερα, καραντίνα διαρκείας, η Θεσσαλονίκη στη χειρότερη θέση πανελλαδικά σε κρούσματα COVID-19 και ο πρωθυπουργος επισκέπτεται το Ιπποκράτειο δεχόμενος και δίνοντας συγχαρητήρια o ένας στον άλλο, πλασιέ ευκαιριών και πελατάκια όπως πάντα, όπως παντού σ' αυτόν τον ταλαίπωρο τόπο όπου παραδοσιακά οι εφιάλτες επιβιώνουν σε βάρος των Λεωνίδων.

Αλληλοσυγχαίρονται για τους δικούς τους λόγους, για την επιτυχία που αφορά τους ίδιους, τα παιδιά και την ομήγυρή τους, διαιωνίζοντας έτσι την κατάρα της οπισθοδρόμησης, της ανειλικρείνιας, της χαώδους γραφειοκρατίας, της αναξιοκρατίας και της παρακμής υπο τον μανδύα του πατριδοκάπηλου πατριωτικοθρησκευτικού μεσαιωνισμού που τόσο τους βολεύει. Επειδή ξέρουν ότι σε αυτή τη χώρα κανείς δεν θα ασχοληθεί σοβαρά. Κανείς δεν θα κάνει τη δουλειά του σωστά.
Αιώνιοι δημόσιου υπόλογοι επι αργομισθία.

Φώτιση

Ξύπνησα Κυριακή σήμερα στο νέο σπίτι. Κεντρικό σημείο της πόλης κολλητά με μια γνωστή εκκλησία. Η τιμή, η θέση και η εσωτερική διαμόρφωση, κριτήρια επιλογής  που συγχρόνως με έκαναν να παραβλέψω την πιθανότητα να ενοχλούμαι από τις

καμπάνες. Όμως σήμερα οι ψαλμωδίες και μετά οι καμπάνες, συνοπτικά θα πω με έκαναν να νοιώσω ένα αίσθημα ευγνωμοσύνης που δεν περίμενα. Αυτή η χώρα τελικά, αν χάσει την θρησκευτικότητα που πάει τόσο στενά χέρι με χέρι με την κοσμικοτητα, ο κόσμος θα χάσει μια πολύτιμη αντίσταση στην πνευματική απαλλοτρίωση που, καταρρίπτει το ένα μετά το άλλο,  τα ελάχιστα εναπομείναντα προπύργια ανθρωπιάς στον πλανήτη.

Εγώ την έφτιαξα αυτή την καραντίνα

Δεν το είχα πάρει χαμπάρι, όμως όσο πλησίαζε αυτό το διαφορετικό Πάσχα του κορωνοϊου , τόσο καταλάβαινα ότι αυτή η διαφορετικότητα ήταν προς το καλύτερο.
Για να το ξεκαθαρίσω απ' την αρχή, δεν είμαι μονόχνωτος τύπος, κάθε άλλο μάλιστα.
Ομως μετά απο ένα διαζύγιο και αρκετούς χωρισμούς τον τελευταίο μισό αιώνα της ζωής μου, το Πάσχα στην συντριπτική του πλειοψηφία  με βρίσκει μόνο.

Οταν έχεις αναγάγει σε τέχνη την επιμελή διατήρηση των λεπτών ισορροπιών μεταξύ δέσμευσης και ανεξαρτησίας, επόμενο είναι σε μία κατ'εξοχήν οικογενειακή γιορτή να μένεις μόνος (Ρίχτε αλύπητα, μαθημένα τα βουνά απ' τα χιόνια) . Μόνος απο συνειδητή ή υποσυνείδητη επιλογή, σε συνδυασμό με το ότι για ένα παράξενο λόγο πάντα με πιάνει η εργασιομανία όταν τους υπόλοιπους τους πιάνει η αργιομανία, έχοντας την ψευδαίσθηση ότι χρησιμοποιώ νεκρό χρόνο για να αποκτήσω προβάδισμα σε επαγγελματικές προθεσμίες .

Στην Ελλάδα όμως, αντιμετωπίζεσαι σαν παράξενο είδος άν δεν μπορείς να πατήσεις σε προκαθορισμένες ημέρες του χρόνου το κουμπί της ξαφνικής ευτυχίας και υποχρεωτικής διατροφικής και διανοητικής κραιπάλης.
Και ειδικά αν η μόνιμη κατοικία σου βρίσκεται σε περιοχή που άλλοι έχουν εξοχικά, η καμπύλη απο το μηδέν στο 100% στην κλίμακα θορύβου μετατρέπεται σε κάθετη ευθεία μαζί με την εποχιακή συμπόνοια των "κανονικών" απέναντι στους "καημένους μοναχικούς" να σε κάνει κάθετα αντίθετο στα λαγουδάκια και τα κόκκινα αυγά.

Προσωπικά, θα μου αρκούσαν 5-6 φορές Πασχα και Χριστούγεννα κατα τη διάρκεια της ζωής μου για να τα εμπεδώσω, να τα απολαύσω και να πάω παραπέρα, και δεν κατηγόρησα κανέναν ανεπίδεκτο μαθήσεως που χρειάζεται ετήσια επανάληψη.
 Ομως γιατι εγώ θα πρέπει να γίνομαι αντικείμενο ακούσιας συμπόνοιας σε σημείο ψυχολογικής κακοποίησης όταν απλά θέλω να περάσω το κάθε Πάσχα με τον δικό μου τρόπο ξεφαντώματος;

Οχι όμως φέτος.
Φέτος όχι μόνο καμμιά καμπύλη θορύβου και συνωστισμού διαταράχθηκε, αλλά τουναντίον οι μετακινήσεις, τα ομαδικα ξεφαντώματα, οι οβελίες  και οι μετακινήσεις απαγορεύονται διά προστίμου και δημόσιου διασυρμού.

Πολλές οι αντιδράσεις της κοινωνίας, αρχόμενες απο τα συνήθη χριστιανοπατριδοκάπηλα κέντρα ύπνσωσης-δια-του-αγοραίου-νιρβάνα-της-συγχώρεσης-με-το-αζημίωτο, μέχρι τους θεμιτούς κερδοσκόπους της αγοράς.
Ομως χάρη σε μία ανέλπιστη συμπαντική ενορχήστρωση το σημερινό Πάσχα θα είναι το Πάσχα των ονείρων μου, και ίσως και κάποιων άλλων που μπορεί να μην τολμούν να το ομολογήσουν καν.
Αν η πραγματικότητα που μοιραζόμαστε αποτελεί είναι αποτέλεσμα του συλλογικού υποσυνείδητου, τότε είμαστε πολύ περισσότεροι απ' ότι νομίζουμε, και αυτή την καραντίνα εμείς την φτιάξαμε.

Και πριν κατηγορηθώ σαν άθεος, όσο κι άν θα ήθελα να υποστηρίξω  ότι  αυτή η τέλεια προσομοίωση του μαθηματικού χώρου που προσλαμβάνουμε σαν σύμπαν δεν είναι εξέλιξη μιάς υπεραπλουστευμένης  ιστορίας για την εξημέρωση των αγρίων, απέχω πολύ.
 
Οχι οτι εχει σημασία πως προσλαμβάνουμε την Δημιουργία, αλλά όπως ο μεγαλύτερος μύστης όλων των αιώνων απάντησε στην ερώτηση "πού μπορούμε καλύτερα να προσευχόμαστε Κύριε", Εκείνος απάντησε, "στο ταμιείον της οικίας σας".

Λυπηρό που οι πιό φανατικοί θρησκόληπτοι είτε δεν γνωρίζουν ή παραβλέπουν σκόπιμα ή καθ' εξωγενή ψυχαναγκασμό αυτή τη ρήση του Ιησού και αφήνω εκτός εντελώς αυτούς που μεταφράζουν τη λέξη ταμιείον σε ταμείο.

Καλό Πάσχα λοιπον φέτος, το διαφορετικό Πάσχα της - ελπίζω επιτέλους - φώτισής μας περι του Είναι.

Υ.Γ Τα αυγα της φωτογραφίας τα έβαψα πριν απο λίγο. Για όλα υπάρχει η πρώτη φορά.

The story of #covid19 so far... pic.twitter.com/TIFxCkzEgr

— Andrew Glover (@theandrewglover) March 14, 2020

Νέο μέσο αστικής παραπλάνησης χωρις τροχούς!

Στην αρχή ήταν τα ηλεκτροκίνητα δίτροχα, και πρόσφατα τα μονότροχα που κατακτούν τους δρόμους των πόλεων και την προτίμηση των πολιτών όταν πρόκειται για κοντινές μετακινήσεις.
Με το κόστος της βενζίνης και την ρύπανση αλλά και το μποτιλιάρισμα των συμβατικών μέσων μεταφοράς, προς στιγμήν τα ηλεκτροκίνητα αυτά οχήματα έδωσαν την λύση. 

Όμως όπως όλα αλλάζουν άρδην στην σημερινή τεχνολογική εποχή, φαίνεται ότι ήδη έφτασε το απόλυτο μέσο, που μάλιστα είναι όχι μόνο οικολογικό, απόλυτα ανεξοδο αλλά και πρωτοφανούς τεχνολογίας, που καταργεί την χρήση του τροχού.
Θα μπορούσε να ονομαστεί άτροχο, αλλά φήμες το θέλουν να ονομάζεται από την εταιρεία που έχει τα αποκλειστικά δικαιώματα εκμετάλλευσης της ευρεσιτεχνίας, ποια άλλη από την Google, κάτι μεταξύ badein και pezoporia, χρησιμοποιώντας ελληνικές λέξεις για ρίζα.

Ο εκπρόσωπος της εταιρείας σε πρόσφατη ανακοίνωση τύπου δήλωσε μάλιστα, ότι το επιχειρησιακό σχέδιο που οδήγησε στην πρωτοποριακή εφεύρεση ήταν σε διαδικασία έρευνας και ανάπτυξης πολλά χρόνια πριν, με ενδεικτική την ενσωμάτωση μέτρησης απόστασης στο Google maps, την πλατφόρμα γεωδαισίας και χαρτογράφησης που διαθέτει, σε steps (βήματα).
Ακόμη, άλλη εφαρμογή της εταιρείας εδώ και χρόνια έδινε τη δυνατότητα μέτρησης των ημερήσιων βημάτων μας.
Με τη νέα εφεύρεση όλοι πλέον θα μπορούμε να μετακινουμαστε ελεύθερα με πολύ μικρότερο κόστος από τα μέχρι τώρα κάθε είδους ηλεκτρικά πατίνια, καθώς το νέο μέσο δεν χρειάζεται καν ηλεκτρική φόρτιση, παρά μόνο μια μηνιαία συνδρομή της τάξης των 10 ευρώ ανά άτομο στην εταιρεία.
Με αυτό το μικρό τίμημα πλέον όλοι θα μπορούν να περιφέρονται με είτε με σκοπό είτε άσκοπα, χαριτωμένα όπως τα ποντικακια μέσα σε λαβύρινθο εργαστηρίου στους δρόμους, σοκάκια και μονοπάτια του ψηφιακά χαρτογραφημενου, συνεχώς επικαιροποιούμενου και σε μόνιμη σύνδεση πλανήτη γή , κατά προτίμηση φέροντας μαζί το smartphone τους. Το τελευταίο δεν είναι βέβαια απαραίτητο με τις νέες ταυτότητες που φροντίζουν τα κρατη-ευεργετες μας να μας εφοδιάζουν μπας και χαθούμε ή μας χάσουν.

Τι άλλο να πούμε για αυτή την εφεύρεση που σηματοδοτεί τη νέα εποχή, μια εποχή νέων ευκαιριών και προκλήσεων?
Ίσως ότι κάποιος Johnny  είπε κάποτε:
Keep walking

A video from the future

What a day! All this signs on my way to the office! I believe I should get more XRP#XRPthestandard #xrpthebase #xrpMassAdoption #xrpTipBot #xrpcommunity #loveXRP pic.twitter.com/nXFUaZ3RC8

— CryptoEffects (@LaszloLeonardo) November 19, 2018

Always a Sting