27 Οκτωβρίου 2015

___________

Σημερα το πρωί βγήκα στο μπαλκόνι και κάθισα στην πολυθρονα.
Χωρίς να πλύνω τα δόντια μου, άπλυτος, σχεδον να κοιμαμαι ακόμα, χωρις καφέ, χωρις πρωϊνο, στην απόλυτη ησυχία της φύσης όπως ένα αδέσποτο ζώο στο χωράφι.
Το κουτάβι τριβότανε στα τεμπέλικα απλωμένα μου πόδια, και ο ήλιος έκαιγε απ τη μεριά της ανατολής το μάγουλό μου προκαλώντας σχεδόν ενοχλητική για την εποχή ευχαρίστηση.

Και τότε με μισόκλειστα μάτια, λουσμένος στο πάλλευκο φώς κάτι σαν κι αυτό που λένε στα παραμύθια τους οι θρησκείες για να το κάνουν στην ουσία άπιαστο ιδανικό και το ξαναμοιράσουν σαν αντίδωρο , εγώ αναρωτήθηκα.'
Αραγε υπήρξε πιο ευτυχισμένο πρωϊνό απο αυτό στη ζωή μου? Δεν μπόρεσα να θυμηθώ κανένα καλύτερο. Ή εγώ γέρασα, ή η απόλυτη ευτυχία βρίσκεται στη μοναξιά.

23 Σεπτεμβρίου 2015

Ηταν τότε που η επίφαση στην προστασία των προσωπικών δεδομένων ξεπέρασε τα όρια της επιτηδευμένης γελοιότητας



.. που η μέριμνα για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ξεπέρασε τα όρια της βαρβαρότητας

15 Σεπτεμβρίου 2015


15 Αυγούστου 2015

Πάει καιρός

ΙνδΑΙ

 Το είχα πει για αστείο όταν πρωτοεμφανίστηκαν τα γλωσσικά μοντέλα τεχνητής νοημοσύνης εκπλήσσοντας με την ανθρωπόμορφη διάνοιά τους, όμως ό...