28 Μαΐου 2010

Τα πρώτα πετροκέρασα

Μάλλον δεν έχει πολύ καιρό που κατάλαβα ότι τα κεράσια δεν είναι νοστιμα φρουτα που τα φερνουν απο καποιες μακρυνες βιομηχανιες οπου τα ελαττωματικα τυχαινει να έχουν κολλημένα επάνω τους ενοχλητικά φύλλα!
Είναι απίστευτο το πόσο δεδομένα θεωρούμε οι άνθρωποι της πόλης όσα βασίζονται στη μη υποψιασμένη εμπειρία της πραγματικότητας, που μας εξασφαλίζει η αποχαυνωτική άνεση του σύγχρονου πολιτισμού.

Πάντως σήμερα για μια ακόμη φορά επαλήθευσα, ότι τελικά τα κεράσια βρίσκονται σε δέντρα με ευλύγιστα κλαδιά, στα οποία είναι λάθος να βασιστεί κάποιος για να σκαρφαλώσει και να τα μαζέψει, αλλα είναι αφάνταστα βολικά καθώς λυγίζουν αρκετά χωρίς να σπάνε έτσι και τα πιάσεις πηδώντας απο το έδαφος.

Εναλλακτικός τρόπος συγκομιδής βέβαια είναι η χρήση σκάλας, αναπόφευκτη όταν πλέον τα μόνα κεράσια που έχουν μέινει αφάγωτα βρίσκονται στα ψηλά κλαριά :)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

ΙνδΑΙ

 Το είχα πει για αστείο όταν πρωτοεμφανίστηκαν τα γλωσσικά μοντέλα τεχνητής νοημοσύνης εκπλήσσοντας με την ανθρωπόμορφη διάνοιά τους, όμως ό...