Κριση προσωπικοτητας.
Καιρος ηταν να ερθει, αλλα ηλπιζα οχι για πολιτικους λογους.
Ομως τι δεν ειναι πολιτικη στη ζωη μας. Η πολιτικη και αυτοι που διαχειριζονται την Πολιτεια επηρεαζουν τη ζωη μας περισσοτερο απ οσο μπορουμε να αντιληφθουμε.
Προδικαζουν την ποιοτητα της, μας εξωθουν σε ενεργειες, μας προσδιοριζουν την καθημερινοτητα.
Οσο η πολιτική ασκουνταν με τροπο αδιαφανη πελατειακο και ρουσφετολογικο στην Ελλαδα, ολα αυτα φαινεται να ηταν ανεκτα.
Ακομα και η πολυχρησιμοποιημενη στα πολιτικα λογύδρια, μεριδα των μη προνομιουχων ξεχνιοταν μασουλωντας τα αποφαγια των μεγάλων φαγοποτιών.
Με το που τα πραγματα αλλαξαν, και τα φαγοποτια μειωθηκαν, (ναναι καλα ΓΑΠ οτι κι αν του καταλογιζουν) η "πολιτικη" ταυτοτητα του καθενος εχασε την αντιστοιχια της με το παρελθον και επρεπε να επαναπροσδιοριστει στην καλυτερη περιπτωση μεσα απο αυτοκριτικη και ενδοσκοπηση, στη χειροτερη μεσα απο εξατομοκευμενη αμοραλιστικη και απληροφορητη οργή.
Η Χρυση Αυγη σαν το πιο απλοϊκα εκλαϊκευμενο οχημα ασκησης αυτενεργουμενης πολιτικης (βιας) βρηκε οπαδους αναμεσα στην τελευταια κατηγορια πολιτων.
Στην πραγματικοτητα, το τμημα εκεινο της κοινωνιας που χωρις καμμια συνειδησιακή ενοχή απολαμβανε προνομια για τα οποια ποτε δεν μοχθησε, και τα οποια σε καμμια περιπτωση δεν αξιζε, βρισκεται στις ταξεις της Χ.Α σημερα.
Αποδειξη αυτου ειναι οτι η οργανωση αυτη οχι μονο εχει βαθειες ριζες σε ολο τον Δημοσιο τομεα της χωρας και μαλιστα σε αυτα που αποτελουν άπατες δεξαμενες διορισμου αναξιων οπως τα σωματα ασφαλειας και ο στρατος , αλλα και οι κινησεις της στρεφονται εναντιον ολων εκεινων που ποτε δεν υπηρξαν προνομιουχοι, ξεκινωντας απο στοχους που σε ενα βαθμο βρισκουν συμφωνες δευτερες σκεψεις μεγαλυτερου κοινωνικου ευρους, που ομως σηματοδοτουν την επαπειλουμενη επεκταση τους σε αυθαιρετα στοχοποιημενες κατηγοριες πολιτων η και μεμονωμενων ατομων.
Θαπρεπε να εναντιωνομαι σε αυτη την ταση που μεταμορφωνεται σε αποδεκτο κοινωνικο ανακλαστικο.
Ομως με εκπληξη μου (για να δικαιολογησω την παραπανω φραση "Κριση προσωπικοτητας") διαπιστωνω οτι δεν ειναι ετσι.
Οι δευτερες σκεψεις μου και μενα σε καποιο βαθμο συντασσονται με την υπαρξη μιας τετοια βδελλυρης οργανωσης που καταφερε να εχει μαλιστα και κοινοβουλευτικη εκφραση. Οχι επειδη ειμαι υπερ της εκδιωξης των μεταναστων, η της καθαροτητας της φυλης η οτιδηποτε απο τα μικροαστικα νευρα που προσπαθει να ενεργοποιησει η Χ.Α.
Αλλα ακριβως επειδη ξερω οτι σαν φαινομενο αυτοκαταστρεφει αυτα που οι ιδιοι οι υποστηρικτες της εκτισαν. Δεν υπαρχει πιο ασφαλης καταστροφεας απο τον αρχιτεκτονα ενος κτιριου. Τα εκρηκτικα τοποθετουνται στις στατικες κολονες συμφωνα με τα σχεδια του μηχανικου και η κατεδαφιση γινεται χωρις καν αντιστροφη μετρηση, ενω οι κατοικοι βρισκονται ακομα μεσα.
Ασφαλως και πιστευω οτι η Χ.Α δημιουργηθηκε και υποκινειται απο τα ιδια πολιτικα κομματα και κοινωνικες παραταξεις που εμφανιζονται να αντιτιθενται σε αυτη με περισση υποκρισια.
'Αλλα επειδη χρειαζονται εναν εκκαθαριστη, άλλα επειδη χρειαζονται τους βαρβαρους παντα να πολιορκουν την Αλεξανδρεια ωστε να δικαιολογουν την δικη τους υπαρξη κι άλλα επειδη θελουν να καλυψουν τα ιχνη της ασυδοσιας τους, και μαλιστα με τον καλυτερο τροπο, την επενδεδυμενη με κοινωνικη επανασταση καταστροφη τους.
Ειμαι λοιπον κι εγω ενας απ αυτους?
Σιγουρα οχι. Κινουμενος παντα στα ορια της ανοχης του διεφθαρμενου κοινωνικου περιβαλλοντος μεσα στο οποιο υποχρεωθηκα να ανδρωθω, ποτε δεν εχασα την ευκαιρια να χρησιμοποιησω ολα τα μεσα που παρειχε και πολλοι απο ολιγωρια απεφευγαν, ωστε να αποκτησω τα οπλα που θα χρειαστω οταν η καταιγιδα χτυπησει την πορτα μου.
Οταν ο χρυσαυγιτης μεθυσμενος απο την ευοδωση των στοχων του νομισει οτι ολοι οι σκληροι, οι εκπαιδευμενοι, οι αγανακτισμενοι και επαναστατες εξαντλουνται αναμεσα στις ταξεις της οργανωσης του.
Και το κυριοτερο απο τα οπλα που εχω εναντιον του ειναι η μνημη. Εκει που διατηρω ολα οσα νομιζει οτι απαλειψε για λογαριασμο των ταγων του.
Επειδη θα τον θυμαμαι ακομα πισω απ τον γκισε της υπηρεσιας του μπροστα σε μια ουρα δεκαδων να νοιαζεται μονο για το 'μούχτι' με πονηρα ανοικτο το πανωσυρταρο του γραφειου του.
Επειδη θα τον θυμαμαι να περιφερεται στα νεκροταφεια με ρασσα για επι πληρωμη μνημοσυνο.
Επειδη θα τον θυμαμαι επενδυτη του χρηματιστηριου χωρις να εχει κανει ποτε ουτε το επαγγελμα του καφετζη και μετα να παραπονιεται οτι τον ξεγελασαν.
Επειδη θα τον θυμαμαι αδιαφθορο εφοριακο που κατεστρεφε υγιεις επιχειρησεις για ενα 'μπλανκο' στην εκκαθαριστικη ΦΠΑ ενω συγκαλυπτε εταιρειες φαντασματα.
Επειδη θα τον θυμαμαι αστυνομικο με οικους ανοχης και φρουταδικα υπο την προστασια του.
Επειδη εγω ημουν απεναντι τους πριν ακομα αυτοι ξερουν οτι ειναι χρυσαυγιτες.
Τους περιμενω.
Αυτη τη φορα χωρις χαρτογιακα, στην τελικη αναμετρηση , απο τη μια οι νευρωδεις γραμμωμενοι μυώνες των αγανακτισμενων αξιων μου σμιλευμενοι μεσα στον ανυποπτο γι αυτους χρονο, κι απ την αλλη τα τροφαντα προσφάτως φουσκωμενα τους μουσκουλα.
Ακομα κι αν θα ειμαι μονος εναντιον ολων, γι αλλη μια φορα ο αγωνας θαναι ανισος , με τον τελικο θρίαμβο δικό μου.
Καιρος ηταν να ερθει, αλλα ηλπιζα οχι για πολιτικους λογους.
Ομως τι δεν ειναι πολιτικη στη ζωη μας. Η πολιτικη και αυτοι που διαχειριζονται την Πολιτεια επηρεαζουν τη ζωη μας περισσοτερο απ οσο μπορουμε να αντιληφθουμε.
Προδικαζουν την ποιοτητα της, μας εξωθουν σε ενεργειες, μας προσδιοριζουν την καθημερινοτητα.
Οσο η πολιτική ασκουνταν με τροπο αδιαφανη πελατειακο και ρουσφετολογικο στην Ελλαδα, ολα αυτα φαινεται να ηταν ανεκτα.
Ακομα και η πολυχρησιμοποιημενη στα πολιτικα λογύδρια, μεριδα των μη προνομιουχων ξεχνιοταν μασουλωντας τα αποφαγια των μεγάλων φαγοποτιών.
Με το που τα πραγματα αλλαξαν, και τα φαγοποτια μειωθηκαν, (ναναι καλα ΓΑΠ οτι κι αν του καταλογιζουν) η "πολιτικη" ταυτοτητα του καθενος εχασε την αντιστοιχια της με το παρελθον και επρεπε να επαναπροσδιοριστει στην καλυτερη περιπτωση μεσα απο αυτοκριτικη και ενδοσκοπηση, στη χειροτερη μεσα απο εξατομοκευμενη αμοραλιστικη και απληροφορητη οργή.
Η Χρυση Αυγη σαν το πιο απλοϊκα εκλαϊκευμενο οχημα ασκησης αυτενεργουμενης πολιτικης (βιας) βρηκε οπαδους αναμεσα στην τελευταια κατηγορια πολιτων.
Στην πραγματικοτητα, το τμημα εκεινο της κοινωνιας που χωρις καμμια συνειδησιακή ενοχή απολαμβανε προνομια για τα οποια ποτε δεν μοχθησε, και τα οποια σε καμμια περιπτωση δεν αξιζε, βρισκεται στις ταξεις της Χ.Α σημερα.
Αποδειξη αυτου ειναι οτι η οργανωση αυτη οχι μονο εχει βαθειες ριζες σε ολο τον Δημοσιο τομεα της χωρας και μαλιστα σε αυτα που αποτελουν άπατες δεξαμενες διορισμου αναξιων οπως τα σωματα ασφαλειας και ο στρατος , αλλα και οι κινησεις της στρεφονται εναντιον ολων εκεινων που ποτε δεν υπηρξαν προνομιουχοι, ξεκινωντας απο στοχους που σε ενα βαθμο βρισκουν συμφωνες δευτερες σκεψεις μεγαλυτερου κοινωνικου ευρους, που ομως σηματοδοτουν την επαπειλουμενη επεκταση τους σε αυθαιρετα στοχοποιημενες κατηγοριες πολιτων η και μεμονωμενων ατομων.
Θαπρεπε να εναντιωνομαι σε αυτη την ταση που μεταμορφωνεται σε αποδεκτο κοινωνικο ανακλαστικο.
Ομως με εκπληξη μου (για να δικαιολογησω την παραπανω φραση "Κριση προσωπικοτητας") διαπιστωνω οτι δεν ειναι ετσι.
Οι δευτερες σκεψεις μου και μενα σε καποιο βαθμο συντασσονται με την υπαρξη μιας τετοια βδελλυρης οργανωσης που καταφερε να εχει μαλιστα και κοινοβουλευτικη εκφραση. Οχι επειδη ειμαι υπερ της εκδιωξης των μεταναστων, η της καθαροτητας της φυλης η οτιδηποτε απο τα μικροαστικα νευρα που προσπαθει να ενεργοποιησει η Χ.Α.
Αλλα ακριβως επειδη ξερω οτι σαν φαινομενο αυτοκαταστρεφει αυτα που οι ιδιοι οι υποστηρικτες της εκτισαν. Δεν υπαρχει πιο ασφαλης καταστροφεας απο τον αρχιτεκτονα ενος κτιριου. Τα εκρηκτικα τοποθετουνται στις στατικες κολονες συμφωνα με τα σχεδια του μηχανικου και η κατεδαφιση γινεται χωρις καν αντιστροφη μετρηση, ενω οι κατοικοι βρισκονται ακομα μεσα.
Ασφαλως και πιστευω οτι η Χ.Α δημιουργηθηκε και υποκινειται απο τα ιδια πολιτικα κομματα και κοινωνικες παραταξεις που εμφανιζονται να αντιτιθενται σε αυτη με περισση υποκρισια.
'Αλλα επειδη χρειαζονται εναν εκκαθαριστη, άλλα επειδη χρειαζονται τους βαρβαρους παντα να πολιορκουν την Αλεξανδρεια ωστε να δικαιολογουν την δικη τους υπαρξη κι άλλα επειδη θελουν να καλυψουν τα ιχνη της ασυδοσιας τους, και μαλιστα με τον καλυτερο τροπο, την επενδεδυμενη με κοινωνικη επανασταση καταστροφη τους.
Ειμαι λοιπον κι εγω ενας απ αυτους?
Σιγουρα οχι. Κινουμενος παντα στα ορια της ανοχης του διεφθαρμενου κοινωνικου περιβαλλοντος μεσα στο οποιο υποχρεωθηκα να ανδρωθω, ποτε δεν εχασα την ευκαιρια να χρησιμοποιησω ολα τα μεσα που παρειχε και πολλοι απο ολιγωρια απεφευγαν, ωστε να αποκτησω τα οπλα που θα χρειαστω οταν η καταιγιδα χτυπησει την πορτα μου.
Οταν ο χρυσαυγιτης μεθυσμενος απο την ευοδωση των στοχων του νομισει οτι ολοι οι σκληροι, οι εκπαιδευμενοι, οι αγανακτισμενοι και επαναστατες εξαντλουνται αναμεσα στις ταξεις της οργανωσης του.
Και το κυριοτερο απο τα οπλα που εχω εναντιον του ειναι η μνημη. Εκει που διατηρω ολα οσα νομιζει οτι απαλειψε για λογαριασμο των ταγων του.
Επειδη θα τον θυμαμαι ακομα πισω απ τον γκισε της υπηρεσιας του μπροστα σε μια ουρα δεκαδων να νοιαζεται μονο για το 'μούχτι' με πονηρα ανοικτο το πανωσυρταρο του γραφειου του.
Επειδη θα τον θυμαμαι να περιφερεται στα νεκροταφεια με ρασσα για επι πληρωμη μνημοσυνο.
Επειδη θα τον θυμαμαι επενδυτη του χρηματιστηριου χωρις να εχει κανει ποτε ουτε το επαγγελμα του καφετζη και μετα να παραπονιεται οτι τον ξεγελασαν.
Επειδη θα τον θυμαμαι αδιαφθορο εφοριακο που κατεστρεφε υγιεις επιχειρησεις για ενα 'μπλανκο' στην εκκαθαριστικη ΦΠΑ ενω συγκαλυπτε εταιρειες φαντασματα.
Επειδη θα τον θυμαμαι αστυνομικο με οικους ανοχης και φρουταδικα υπο την προστασια του.
Επειδη εγω ημουν απεναντι τους πριν ακομα αυτοι ξερουν οτι ειναι χρυσαυγιτες.
Τους περιμενω.
Αυτη τη φορα χωρις χαρτογιακα, στην τελικη αναμετρηση , απο τη μια οι νευρωδεις γραμμωμενοι μυώνες των αγανακτισμενων αξιων μου σμιλευμενοι μεσα στον ανυποπτο γι αυτους χρονο, κι απ την αλλη τα τροφαντα προσφάτως φουσκωμενα τους μουσκουλα.
Ακομα κι αν θα ειμαι μονος εναντιον ολων, γι αλλη μια φορα ο αγωνας θαναι ανισος , με τον τελικο θρίαμβο δικό μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου