Καπως ετσι μου στριφογυριζε στο μυαλο απλα δεν θα μπορουσα να το εκφρασω ποτε καλυτερα απο τον methexis αναγνώστη του TVXS.
Στην άμεση εξομοίωση λοιπόν της φτώχιας με το κάπνισμα μπορεί να βρει κανείς την ελεεινή αφετηρία όχι μόνο του πως η φτώχια «ψυχολογικοποιείται» από τους μπηχαβιοριστές, αλλά και του πως επενδύουν το κάπνισμα μ’ ένα πάνθεον «επιχειρημάτων» γενικής κοινωνικής χρήσης. O φτωχός λοιπόν, όπως και ο καπνιστής, «δεν νοιάζεται και πολύ για τον εαυτό του».... O φτωχός, όπως και ο καπνιστής, «δεν αρπάζει τις ευκαιρίες να αλλάξει την κατάστασή του, παρ’ ότι τέτοιες υπάρχουν γύρω του»... O φτωχός, όπως και ο καπνιστής, «είναι ενοχλητικός για τους γύρω του».... O φτωχός, όπως και ο καπνιστής, «είναι επικίνδυνος για τους γύρω του»... Oι γύρω απ’ τον φτωχό, όπως και οι γύρω απ’ τον καπνιστή, «πρέπει να πάρουν τα μέτρα τους»... Στο κάτω κάτω ο φτωχός, όπως και ο καπνιστής, «είναι υπεύθυνος για την εξαθλίωσή του ... αλλά όχι - OXI! - δεν θα πάρει κι άλλους - στο - λαιμό - του!». Tελικά: ο φτωχός, όπως και ο καπνιστής, «δεν δικαιούται τίποτα άλλο εκτός απ’ το να αλλάξει την κατάσταση / συμπεριφορά του».
Mήπως, στην τελική, δεν είναι και ο καπνιστής ένας - φτωχός - με - τον - τρόπο - του; Έχει τίποτα της προκοπής να μας πει υπέρ της συμπεριφοράς του; Όχι, δεν έχει!!!"
Αυτό μας περιμένει αδελφέ και ξεκόλλα.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου