30 Απριλίου 2011

Δωστε τους σύνταξη,κι' άλλη,πιο μεγάλη, το αξίζουν!


Γεγονος ειναι οτι παρ' ότι λεγεται, η πιο ευνοημένη μερίδα πολιτών ακόμα και σήμερα είναι οι συνταξιούχοι. Οσο μικρή και αν είναι η σύνταξή τους.

Οι συνταξιούχοι, αυτοί που στη σκεψη τους μαλακωνει η καρδιά μας,χαμηλώνουμε το βλέμμα, και παραδεχόμαστε ότι σαν απόμαχοι της ζωής, δικαιούνται μια αξιοπρεπή διαβίωση, κι ακόμα παραπάνω, γιατι προέρχεται απο τον ιδρώτα τους, τον κόπο τους, την σκληρη εργασια τους..
Αλλα για μια στιγμη.. ποια σκληρη εργασια τους. Μιλαμε για τους συνταξιούχους της μεταπολεμικης γενιας που μας οδηγησε στον κολαφο του σήμερα.

Ειναι αυτη που καθιέρωσε και εδραίωσε τους προσχηματικούς θεσμούς για να τους παραβεί, να τους αγνοήσει, να οδηγήσει την κοινωνία μέσα απο τη διαφθορά,τον παράνομο σφετερισμό και την χυδαιότητα της αναξιοκρατίας, στην καταστροφή της.

Είναι αυτοί που απέκτησαν εργασία μέσα απο το ρουσφέτι που οι ίδιοι αποδέχτηκαν σαν αξία της κοινωνίας που τους βόλευε, αυτοί που υπήρξαν χειροκροτητές εγκληματιών πολιτικών των οποίων παρεπιμπτόντως απαίτησαν εκ των υστέρων να τους κάνουν και ανδριάντες, σαν δικαίωση των ίδιων των δικων τους επιλογων.

Είναι αυτοι που γαλουχησαν την επομενη γενια με την ιδια ιδεολογία του τιποτα, και που δυστυχώς γι αυτή, της τράβηξαν και το χαλι κατω απ' τα πόδια τελικά.

Ξερω, ακουγομαι σαν τον ΜΑΤατζή που χτυπούσε συνταξιούχους διαδηλωτές τωρα, αλλα ακομα κι αυτον, οι ιδιοι τον δημιουργησαν, του εδωσαν τις σαθρες αξίες, παιδεία και κίνητρο, τον έκαναν καθρέφτισμά τους στα ίδια θολά νερά του βούρκου που λιμνάζει η χώρα της σαχλαμάρας.

Φυσικά το να αναφερθούμε και μόνο στις παχυλες συντάξεις που καλείται αυτή η νέα γενιά να πληρώνει και για τους ταγούς των προηγούμενων, τους πολιτικούς της συμφοράς, τους μπαλκονάτους παλιάτσους που κάναν τη μπάζα τους και που τώρα κάπου κουρνιάζουν, προκαλεί αγανάκτηση.

Ομως, παρότι όλα αυτά συμβαίνουν και ισχύουν, ούτε μια φωνή δεν έχει ακουστεί προς αυτή την κατεύθυνση.
Σαν άξια τέκνα των σημερινών συνταξιούχων,το ενδιαφέρον της νέας γενιάς πολιτικών και απολιτικ αδιακρίτως, φαινεται να περιορίζεται στην εξασφάλιση μιας εστω και λάθρα διαβίωσης, βασισμένης στο ίδιο κενό αξιών και οραμάτων.

Ειναι αυτοί που σαν πολιτικοί του σήμερα, σταματούν μπροστά στον τοίχο του νόμου και του συντάγματος , υποκρινόμενοι οτι εχουν τα χερια δεμενα οταν αγγιζουν την διαφθορα του παρελθοντος,λες και δεν ειναι στο χέρι τους να το αλλάξουν αυτό.

Ειναι αυτοί που συντάσσονται σαν πολίτες με την αύξηση των προσλήψεων και των μισθών σφραγιδοκοπανιστων και χαρτοκουβαλητων, συνασπιζόμενοι κάτω απο φθαρμένες -για να το πω ευγενικα- συνδικαλιστικες ηγεσιες.

Ειναι αυτοί που χύνουν κορκοδείλια δάκρυα για τη σύνταξη του πατέρα, απλα και μονο για να εξασφαλίσουν το χαρτζηλίκι των ιδίων.
Ειναι η γενια που αναμασσάει τις δικαιολογιες που τους εμαθαν παπαγαλία οι γονείς τους.

Και τελικα, ειναι αυτοί που για ακομα μια φορα προτιμουν να παρουν το δρομο της ξενιτιας οπως οι παλιοτεροι, να γινουν λαντζερηδες και καθαριστριες αλλού, παρα να μεινουν εδω.
Οι θερμοπυλες ειναι καλες σαν ταινια του Χολλυγουντ, αλλα μεχρι εκει.

Ειναι το ιδιο απογοητευτικη γενια οσο και η προηγουμενη, και γι αυτο θα προτεινα, και αν περνουσε ο λογος μου θα επεμενα σε αυτο, οχι μονο να αυξηθουν οι συνταξεις των γονιων τους, αλλα να συνταξιοδοτηθουν και οι ιδιοι, ολοι τους απο τα 25 τους,γιατι το αξίζουν τουλάχιστο το ιδιο κι αυτοι. Οσο αξιζουν και την Ελλαδα του μέλλοντός τους.

22 Απριλίου 2011

Αληθινή Ανάσταση

Ομολογω οτι παροτι αθεος, συμπαθω το πασχα.
Τουλαχιστο περισσότερο απο οτι θα συμπαθουσα τα χριστουγεννα.
Ισως επειδη δεν ειναι μια ακομα "βανιλλα" γιορτη, που μπορει να γινει απλα μια αφορμη για φαγοποτι και καλοπεραση.

Με τις παραπομπες που περιεχει στη βαρβαροτητα των ανθρωπων και των συστηματων τους, αλλα και τις βαθειες ριζες που εχει στις προϋπαρχουσες του Ιησού παγανιστικές τελετές, θα μπορουσε να δίνει τροφή στη σκέψη την στιγμη ακριβως που η ανοιξη κανει αλλη μια γενική πρόβα αναγέννησης της φύσης.

Ισως αυτη τη χρονια, περισσοτερο απο καθε αλλη φορα, οι ευκαιριες που δινει αυτη η υποχρεωτικη σταση της καθημερινοτητας να μπορει να γινει αιτια βαθυτερης σκεψης.
Η ανάσταση δεν έρχεται φέτος ηδη απο την Μ.Παρασκευή. Νομίζω δεν ερχεται ουτε καν το Μ. Σάββατο. Και ισως να μην ερθει καθολου αυτη τη φορά.

Κι αυτο είναι θετικό νομίζω. Η αξία της ανάστασης μπορεί να εκτιμηθεί μόνο αν μπορέσουμε - διανοητικά έστω- να βρεθούμε μέσα στον ψυχρό σκοτεινό τύμβο της ύπαρξής μας πρώτα.
Να στρέψουμε μια πραγματική ματιά προς τα έσω.

Οχι με τον μπουσουλα καποιας απλοϊκης και αστειας ιεροτελεστίας της εκκλησίας όπως οι ακολουθίες της Μ. εβδομάδας, που προεξοφλούν τη λύτρωση κάθε φορά εκ του ασφαλούς.
Οχι ακολουθωντας το τυπικο της θρησκειας που δεν εχει καμμια σχεση με τον σοφο εκεινο ανθρωπο, τους ανθρωπους εκεινους που θυσιαστηκαν για ιδανικα, οπως ο Ιησους.

Αλλα επανεξεταζοντας την ζωη σε ολα τα επιπεδα, εκ βαθρων, απο το μηδεν, γνωριζοντας οτι καθε φορα η ευκαιρια που εχουμε να το κανουμε αυτο, μπορει να ειναι και η τελευταια μας.

Πολλοι, -και σιγουρα οχι αυτοι που θα συλλαβουν οι καμερες παρακολουθησης μποτιλιαρισμενους στα διοδια και στη συνεχεια θα τους ακολουθησουν οι καμερες των ειδησεων σε γραφικα χωριουδακια να στροβιλιζουν τον οβελια-, δεν εχουν αυτο το πασχα ουτε τα απαραιτητα για τη γιορτη της αναστασης.

Αυτα των οποιων την έλλειψη στο κατω-κατω μπορουν να αντεξουν οι ιδιοι, αλλα την οποια η συγκριτικη ματια οικτου του γειτονα την κάνει αφόρητη.
Η συλλογικότητα και η αλληλεγγυη στη χωρα του πασχα, δυστυχως προυποθετει μια διαδικασια ταπεινωσης του μη εχοντος, αντι να συμβαινει το αντιθετο.

Γι' αυτο και πολλοι φετος θα "λειπουν" προτιμωντας τον δικο τους επιταφιο παρα την ανασταση των αλλων.
Αυτο το πάσχα, νομιζω πολλοι δεν θα "βγουν" όχι μονο απο την πόλη, αλλα και απο το σκοτεινο δωματιο εκεινο που βρίσκονται, περιμενοντας την ανάσταση.
Και αν η ανασταση δεν ερθει φέτος, αυτο δεν ειναι απαραιτητα αρνητικο. Γιατι, ας το παραδεχτουμε, οι περισσότερες αναστάσεις περασαν αρκετα δεδομενες ωστε να μην τις εκτιμησουμε.

Οι περισσοτερες αναστασεις της ζωης μας περασαν με το θειο δραμα σαν μια ενοχλητικη αλλα απαραιτητη διαδικασια δεδομενης εξιλεωσης.
Οι προηγουμενες αναστασεις ηταν μια ακομα ευκαιρια αλλαζονικης επιδειξης διεστραμμενης θρησκευτικης προσηλωσης στην ευδαιμονια.
Τις περασμενες φορες αποφυγαμε το σκοτεινο δωματιο του εσωτερικου μας τυμβου, προσπερασαμε το παθος με το αλλοθι της αναστασης, παραβλεψαμε τα συγχρονα παθη των συνανθρωπων γυρω μας.

Αυτη τη φορα η ανασταση ευτυχως δεν θα ερθει για ακομη περισσοτερους.
Ακομη περισσοτεροι θα περιμενουμε την επομενη χρονια με την ελπιδα της.
Αυτη τη φορα, ο αναστημένος Ιησους θα μας κοιταει απο ψηλα με συγκαταβαση, μεσα απο τις τηλεοπτικες οθονες , θυμιζοντας μας, οτι εκεινος αναστηθηκε πολλους αιωνες πριν, και δεν ειναι η δικη του ανασταση που πρεπει να περιμενουμε.

Καλη Ανασταση!

11 Απριλίου 2011

Μια επιστήμη

Ισως πανε περισσοτερα απο 15 χρονια απο τοτε που διαβασα καπου οτι ο Bill Gates ειχε επισημάνει σε άρθρο του δημόσια, ότι η πασιγνωστη εταιρεία του, η Microsoft αντιμετωπιζε το εξης προβλημα: Υπερσυσσώρευση ρευστότητας λόγω κερδών και έλλειψης ευκαιριών επένδυσης.

Μάλιστα, είχε αναφέρει το ίδιο δημοσίευμα, ότι γι' αυτο τον λόγο, άνοιξε η εταιρεία το συρτάρι με τις ξεχασμένες ευρεσιτεχνίες και τις μοίρασε δωρεάν σε επιλεγμένες startups (μικρές επιχειρήσεις που ιδρύθηκαν σχετικά πρόσφατα) ώστε να τονώσει το κλίμα ανταγωνισμού και συνεπώς να δημιουργήσει ευκαιρίες επένδυσης.

Απο τότε πέρασαν αρκετά χρόνια και τα πράγματα όσο και η αντίληψή μας γι' αυτά έχει αλλάξει ριζικά, ή ίσως απλά θυμηθήκαμε τα απλά διδάγματα της ιστορίας.

Το σύστημα που απ' ότι φάνηκε προβλημάτιζε τον ίδιο τον μεγιστάνατης ηλεκτρονικής εποχής,έχει αλλάξει άρδην απο τότε. Φαντάζομαι το ιδιο και οι προβληματισμοί του.

Εκείνα τα χρόνια δεν υπήρχε Google, η μονοκρατορία και το ολιγοπώλιο έτειναν να φάνε την ίδια την ουρά τους, μέσα σε ένα περιβάλλον που φαινόταν να ζει σε μια στασιμη καταναλωτική ευημερία.
Σήμερα, μια δεκαετία αργότερα, φαίνεται ότι οι ίδιοι και όμοιοί τους κολοσσοί έχουν καταφέρει να επωφεληθούν απο την κρίση του εύρυθμου αλλα ανιαρού όπως φαίνεται γι'αυτούς σύστηματος,και να έχουν μετατρέψει το ίδιο το χρήμα που κατέχουν, σε ύψιστη επενδυτική επιλογή.

Σε όλη την υφήλιο, οικογένειες χανουν το σπιτι τους, τη γη τους,την υγειονομική περίθαλψή τους και βλέπουν όχι μονο τις ευκαιρίες εκπαίδευσής τους να γίνονται δυσπρόσιτες, αλλα και τις ήδη αποκτηθείσες δεξιότητες και πτυχία τους να απαξιώνονται.

Και όχι μόνο όλα αυτά τα χάνουν, αλλα πρόθυμα τα απεμπολούν, τα ξεπουλάνε, τα απαρνιούνται, με μοναδικό αντάλλαγμα τα περιζήτητα χρήματα που τα κέντρα του καπιταλιστικού συστήματος κρατάνε επτασφράγιστα και δυσεύρετα,λες και πράγματι αυτά έχουν αξία.
Εχουν όμως?
Ας πάρουμε πάλι για παράδειγμα τον ίδιο κύριο,τον κύριο Gates, τι άλλο έκανε στο μεσοδιάστημα απο εκείνη τη δημοσίευση αραγε;
Αποσύρθηκε ο ίδιος απο την θεση που ειχε στην εταιρεία και αφοσιώθηκε στη φιλανθρωπια, διαθετοντας μαλιστα, και προτρέποντας κι άλλους ζάμπλουτους να κάνουν το ίδιο, την μισή του περιουσία σε φιλανθρωπίες, κυρίως στην υπανάπτυκτη Αφρικανική Ήπειρο.
Δηλαδή τα χρήματα που είναι τόσο δυσεύρετα (ενω πριν μερικα χρονια πονοκεφαλος υπερσωσσυρευμενα) και που η ελλειψη τους ειναι αιτία της παγκόσμιας κρίσης και υποβάθμισης της ποιότητας της ζωής στον δυτικό κόσμο, οι πλούσιοι τα χαρίζουν, ετσι απλα, ομως οχι εναντια της κρισης.
Παραξενα πραγματα..

Ομως αν συνδυασουμε τα δυο αυτα φαινομενα,τοτε αποκαλυπτεται η εξηγηση πισω απο αυτα τα φαινομενικα παραξενα γεγονότα.

Δεν ειμαι οικονομολογος, ομως σαν οικονομικα εξαρτωμενος και μαλιστα εξαπατημενος απο το οικονομικο συστημα εχω δικαιωμα να κρινω, και μαλιστα την στιγμη που οι ιδιοι οικονομολογοι σταθηκαν κατωτεροι των περιστασεων και των αναγκων της παγκοσμιαςοικονομίας.

Να λοιπον η εξηγηση μου με μια λεξη: Παραπλανηση.

Παραπλανηση σε ολα τα επιπεδα, και τα απαριθμώ:

1.Η οικονομικη επιστημη ειναι απο μονη της μια παραπλανητικη επιστημη,που αρχισε να υφισταται απο τον 17 αι. και μετα, δηλαδη απο τοτε κυριως που οι πρωην σκλαβοι,κολλίγοι, δουλοπάροικοι, διεκδίκησαν δικαιώματα και ονομάστηκαν πολίτες.
Η οικονομικη επιστημη επινοήθηκε για να φτιαξει το συστημα μεσα στο οποιο υπο τον μανδυα της νομιμοτητας ο νεοκοπος, πρωην δουλοπαροικος, πολιτης της εποχης του διαφωτισμου, θα υπεκυπτε στην αναποφευκτη μοιρα του, αυτη του σκλαβου.

2.Δεν υπαρχει αξια αμεταβλητη στο διηνεκες, λογω της ιδιας της ευμεταβλητης φυσης του φυσικου περιβαλλοντος, οποτε το εκαστοτε αρχον συστημα θα πρεπει να εφευρισκει τροπους να μεταφερει το επενδυτικο ενδιαφερον εκει που το συμφερει.
Ενα παραδειγμα ειναι η απαξιωση της γης και των αγροτικων προιοντων προς οφελος των καταναλωτικων αγαθων καιτου χρηματος.
Ακομη και με την προσφατη πυρηνικη απειληστην Ιαπωνία να μας κρούειτον κώδωνα του κινδύνου καταδεικνύοντας τις πραγματικες αξίες, το σύνολο του πληθυσμού παγκόσμια, συνωστίζεται εκει που υποχρεώνεται να συνωστίζεται, στις αστικες σειρες αναμονης για εργασια,επιδοματα,τραπεζικα προϊοντα, για να εξασφαλισει μερικα χαρτονομισματα.

3.Το μονο οικονομικο συστημα που ειναι συμβατο με την μοναδικη αναπτυξη που εχει νοημα, την φυσικη εξελιξη, ειναι το συστημα της κοινοκτημοσυνης, του κοινοβιου και της αλληλεγγύης.
Ειναι το συστημα που εμπεριεχει τον δικαιο ανταγωνισμο μεταξυ των ειδων αλλα και των μελων του ιδιου ειδους, εξασφαλιζοντας ισους ορους σε ολους και αποσκοπωντας μονο στην θεμιτη φυσικη επιλογη της καλυτερης τεχνης, της καλυτερης ιδεας, της καλυτερης τασης, της καλυτερης ανακαλυψης, με αποκλειστικο αποδεκτη και παλι το συνολο της κοινωνιας.

Πράγματι,αυτα τα τρια σημεια ο κύριος Gates ακόμα κι αν δεν τα ήξερε , φαινεται να τα διαπίστωσε καποια στιγμη στη ζωη του, και να πως τα εφαρμόζει για την προσωπική του βελτίωση και ευδαιμονία πιθανότατα:

1.Παραιτήθηκε απο ενεργο μελος της επιχειρησης του
2.Απεμπόλησε αξίες που με κόπο κατωχύρωσε και θα ήταν αδιανόητο να αποχωριστεί ένας επιχειρηματίας, δηλαδή τις εμπορικες πατεντες του.
3.Εφαρμοσε την αλληλεγγύη, μοιραζοντας μεγαλο μερος των χρηματων του σε φιλανθρωπίες.

Φυσικα, ολα αυτα τα εκανε φροντιζοντας να διατηρησει το οικονομικο πλαισιο μεσα στο οποιο διατηρει τα προνομια του, μη διαταρασσοντας το σε βαθμο να αποκαλυφθει το ψεμμα του χρηματος.

Αν η παραπανω αναλυση ακουγεται απλοϊκη και αυθαιρετη σε καποιους ειδικα που εχουν σπουδασει οικονομικες επιστημες, τους προκαλω να μου προσδιορισουν με λιγοτερο αυθαιρετο και επιστημονικο τροπο το αμεσο μελλον στα παγκοσμια οικονομικα τεκταινομενα.

Τοτε θα δουν οτι αυτο ειναι αδυνατο να το πετυχουν, εκτος αν συμβουλευτουν εκ των εσω τις προθεσεις αυτων που καθοριζουν το στημενο παιχνιδι που μονο επιστημη δεν ειναι και που αυτάρεσκα υπηρετούν.

Ισως ηρθε η στιγμη οι απανταχου οικονομολογοι να κοιταξουν καταματα ολους μας και να παραδεχτουν οτι υπηρετουν μια φαύλη δοτή επιστήμη και επιτελους να αποφασισουν να την θεσουν στην υπηρεσια της ανθρωποτητας οπως καθε επιστημη αρμοζει να ειναι.

Φυσικα, αυτο που συζηταω εδω ειναι τοσο ουτοπικο να συμβει, όσο ουτοπικό ειναι οι τραπεζικοι οικοι αξιολογησης να υποβαθμισουν τα κεφαλαια στην κατωτερη κλιμακα και να αναβαθμισουν σε 3Α την ελευθερια και την αξια της ανθρωπινης ζωης.

Ειναι τοσο ουτοπικο να συμβεί, όσο ουτοπικο θα ήταν οι τράπεζες να μηδενίζαν τα επιτόκια, να χαρίζαν τια χρέη και να σταματούσαν τους εκπλειστηριασμούς.

Ειναι τοσο δύσκολο να συμβεί όσο ο κάθε ένας απο εμας είναι δύσκολο να κάνει το πρώτο βήμα και να δώσει στον πρώτο τυχόντα την μισή του περιουσία.

Ειναι όσο δύσκολο τελικα είναι να περασει ενα παλαμαρι μεσα απο τοματι της βελονας..

Ομως αν το κανουν οι πλουσιοι και δυνατοι σε ενα βαθμο, τι εχουμε να χασουμε περισσοτερο εμεις..

Αν υπαρχει ετσω και μια υποψια οτι μπορουμε να αλλαξουμε το συστημα, ειδικα τωρα που μας αποκαλυπτεται γυμνο, ποσο μπορουμε να προσποιηθουμε οτι δεν την βλεπουμε.

Ο καθε ενας απο εμας μπορει να παψει να σιχαινεται τον εαυτο του για τον ρολο που παιζει στη ζωη , να γινει περηφανος γι' αυτοπου κανει, να γινουμε εμεις οι ιδιοι οι προσωπικοι μας ηρωες.

Σιγουρα, θα βρισκοντουσαν πολλοι που θα αντιδρουσαν στα παραπανω, λεγοντας οτι δεν σιχαινονται τον εαυτο τους, οτι πιστευουν οτι ειναι νομοταγεις και χρηστοι πολιτες.
Ειναι αυτοι που νιωθουν αναπαυτικα με την θεσμοθετημενη εγκληματικοτητα του συστηματος που τους βολευει.
Ειναι αυτοι που παρουσιαζονται πιστοι σε ολες τις κερδισμενες εκ των προτερων μαχες, και προδιδουν τις αλλες που ποτε δεν θα δωσουν με την δικαιολογιαοτι δεν ειναι ηρωες, οτι εχουν παιδια να θρεψουν, οτι ετσι ειναι η ζωη.

Δεν εννοω με τις σκεψεις μου αυτες να αναιρεσω καμμια αξια της οικονομικης επιστημης σαν τετοια.

Ομως θα'θελα να δω καποτε, μια αλλη επιστημη, εκεινη που πιθανως θα ονομαζεται η επιστημη της Υπαρξης, ή τη Ζωης.
Μια επιστημη που θα συμμετεχουμε ολοι σε αυτη,οπως ειναι χρεος μας σαν ανθρωποι.

Ισως αυτη να ειναι ακομα μια σχολη απλης Ιστοριας, που θα βαζει τα ορια της κοινης λογικής σε όλες τις άλλες επιστήμες, ειδικά όταν τείνουν όπως σήμερα, να αφανίσουν τους πολλούς για χάρη των λίγων, και το χειροτερο με την ... επιστημονικά καταγεγραμμένη συναίνεση των πολλων...

ΙνδΑΙ

 Το είχα πει για αστείο όταν πρωτοεμφανίστηκαν τα γλωσσικά μοντέλα τεχνητής νοημοσύνης εκπλήσσοντας με την ανθρωπόμορφη διάνοιά τους, όμως ό...