Δωστε τους σύνταξη,κι' άλλη,πιο μεγάλη, το αξίζουν!

Γεγονος ειναι οτι παρ' ότι λεγεται, η πιο ευνοημένη μερίδα πολιτών ακόμα και σήμερα είναι οι συνταξιούχοι. Οσο μικρή και αν είναι η σύνταξή τους.

Οι συνταξιούχοι, αυτοί που στη σκεψη τους μαλακωνει η καρδιά μας,χαμηλώνουμε το βλέμμα, και παραδεχόμαστε ότι σαν απόμαχοι της ζωής, δικαιούνται μια αξιοπρεπή διαβίωση, κι ακόμα παραπάνω, γιατι προέρχεται απο τον ιδρώτα τους, τον κόπο τους, την σκληρη εργασια τους..
Αλλα για μια στιγμη.. ποια σκληρη εργασια τους. Μιλαμε για τους συνταξιούχους της μεταπολεμικης γενιας που μας οδηγησε στον κολαφο του σήμερα.

Ειναι αυτη που καθιέρωσε και εδραίωσε τους προσχηματικούς θεσμούς για να τους παραβεί, να τους αγνοήσει, να οδηγήσει την κοινωνία μέσα απο τη διαφθορά,τον παράνομο σφετερισμό και την χυδαιότητα της αναξιοκρατίας, στην καταστροφή της.

Είναι αυτοί που απέκτησαν εργασία μέσα απο το ρουσφέτι που οι ίδιοι αποδέχτηκαν σαν αξία της κοινωνίας που τους βόλευε, αυτοί που υπήρξαν χειροκροτητές εγκληματιών πολιτικών των οποίων παρεπιμπτόντως απαίτησαν εκ των υστέρων να τους κάνουν και ανδριάντες, σαν δικαίωση των ίδιων των δικων τους επιλογων.

Είναι αυτοι που γαλουχησαν την επομενη γενια με την ιδια ιδεολογία του τιποτα, και που δυστυχώς γι αυτή, της τράβηξαν και το χαλι κατω απ' τα πόδια τελικά.

Ξερω, ακουγομαι σαν τον ΜΑΤατζή που χτυπούσε συνταξιούχους διαδηλωτές τωρα, αλλα ακομα κι αυτον, οι ιδιοι τον δημιουργησαν, του εδωσαν τις σαθρες αξίες, παιδεία και κίνητρο, τον έκαναν καθρέφτισμά τους στα ίδια θολά νερά του βούρκου που λιμνάζει η χώρα της σαχλαμάρας.

Φυσικά το να αναφερθούμε και μόνο στις παχυλες συντάξεις που καλείται αυτή η νέα γενιά να πληρώνει και για τους ταγούς των προηγούμενων, τους πολιτικούς της συμφοράς, τους μπαλκονάτους παλιάτσους που κάναν τη μπάζα τους και που τώρα κάπου κουρνιάζουν, προκαλεί αγανάκτηση.

Ομως, παρότι όλα αυτά συμβαίνουν και ισχύουν, ούτε μια φωνή δεν έχει ακουστεί προς αυτή την κατεύθυνση.
Σαν άξια τέκνα των σημερινών συνταξιούχων,το ενδιαφέρον της νέας γενιάς πολιτικών και απολιτικ αδιακρίτως, φαινεται να περιορίζεται στην εξασφάλιση μιας εστω και λάθρα διαβίωσης, βασισμένης στο ίδιο κενό αξιών και οραμάτων.

Ειναι αυτοί που σαν πολιτικοί του σήμερα, σταματούν μπροστά στον τοίχο του νόμου και του συντάγματος , υποκρινόμενοι οτι εχουν τα χερια δεμενα οταν αγγιζουν την διαφθορα του παρελθοντος,λες και δεν ειναι στο χέρι τους να το αλλάξουν αυτό.

Ειναι αυτοί που συντάσσονται σαν πολίτες με την αύξηση των προσλήψεων και των μισθών σφραγιδοκοπανιστων και χαρτοκουβαλητων, συνασπιζόμενοι κάτω απο φθαρμένες -για να το πω ευγενικα- συνδικαλιστικες ηγεσιες.

Ειναι αυτοί που χύνουν κορκοδείλια δάκρυα για τη σύνταξη του πατέρα, απλα και μονο για να εξασφαλίσουν το χαρτζηλίκι των ιδίων.
Ειναι η γενια που αναμασσάει τις δικαιολογιες που τους εμαθαν παπαγαλία οι γονείς τους.

Και τελικα, ειναι αυτοί που για ακομα μια φορα προτιμουν να παρουν το δρομο της ξενιτιας οπως οι παλιοτεροι, να γινουν λαντζερηδες και καθαριστριες αλλού, παρα να μεινουν εδω.

Οι θερμοπυλες ειναι καλες σαν ταινια του Χολλυγουντ, αλλα μεχρι εκει.

Ειναι το ιδιο απογοητευτικη γενια οσο και η προηγουμενη, και γι αυτο θα προτεινα, και αν περνουσε ο λογος μου θα επεμενα σε αυτο, οχι μονο να αυξηθουν οι συνταξεις των γονιων τους, αλλα να συνταξιοδοτηθουν και οι ιδιοι, ολοι τους απο τα 25 τους,γιατι το αξίζουν τουλάχιστο το ιδιο κι αυτοι. Οσο αξιζουν και την Ελλαδα του μέλλοντός τους.