Επηρεασμένος όχι μόνο απο την απεργία πείνας των οικονομικών "λαθρομεταναστών" που βρίσκεται σε τραγική εξέλιξη, αλλα και απο τον αντίκτυπο και την ηχώ που παράγεται στην Ελληνική κοινωνία απο το κύμα μετανάστευσης της τελευταίας δεκαετίας τουλάχιστο,κανω σκέψεις προσπαθώντας να αποστασιοποιηθώ απο τον χρόνο και τον τόπο,και να έχω μια ιστορική ματιά στην εποχή μου.
Και ετσι συγκρίνω τα δεινά που υπέστησαν αλλα και την εξέλιξη που είχαν όλα τα προηγούμενα κύματα μαζικής μετανάστευσης στην Ελλάδα, όπως αυτό των μικρασιατών και των ποντίων,οι οποίοι τελικά λόγω των αριθμητικών τους μεγεθών, αφομοίωσαν με το πέρασμα των δεκαετιών τους "ελλαδίτες" παρά αφομοιώθηκαν απο αυτούς.
Η ανατολίτικη κουλτούρα που έφεραν, όντας περισσότερο εξωτική και σαν τέτοια περισσότερο δελεαστική, έγινε κυρίαρχο ρεύμα στην χώρα, σε όλους τους τομείς, μπολιάζοντας την Ελληνική κοινωνία με καλά αλλα και αρνητικά στοιχεία.
Ειδικά τα αρνητικά στοιχεία, είναι αυτά που προσπαθούμε να αποβάλλουμε τώρα, σαν συστατικά που μας έβλαψαν, ηθικά και πολιτισμικά, όπως "το ρουσφέτι", "το παζάρι","το μπουζούκι", "ο νταλκας" και παρόμοια, που διαμόρφωσαν μία κοινωνική συνείδηση διαμετρικά αντίθετη απο εκέινη της οποίας αρεσκόμαστε να πιστεύουμε ότι είμαστε συνεχιστές, δηλαδή των αρχαίων Ελλήνων.
Σχεδόν όλοι μας, δύο και τρείς γενιές μετά τις μαζικές εκείνες μεταναστεύσεις,έχουμε προγόνους μετανάστες.
Και αυτό κάνει ακόμα πιο δύσκολο να εξετάσουμε νηφάλια, να αποκόψουμε τα καρκινώματα και να κρατήσουμε μόνο τα θετικά απο τους εαυτούς μας.
Δεν θ' αναφέρω ποιά είναι αυτά τα θετικά, όχι με ρατσιστική διάθεση, αλλα επειδή απλά, (απολυτα υποκειμενικη άποψη) ποτε μου δεν μπορεσα να διακρίνω οτιδήποτε θετικό στην υβριδική ανατολίτικη κουλτούρα που επικρατεί στην Ελλάδα.
Σήμερα,μια νεα επιμειξία των ήδη αναμεμειγμένων ελλήνων, για άλλη μια φορά συμβαίνει.
Και παρ' ότι δεν με ενδιαφέρει διόλου η "καθαροτητα" των Ελλήνων απο οποιαδήποτε εθνικιστική ή βιολογική πλευρά, αυτό όμως που με απασχολεί, είναι κατα πόσο μετά απο τη νέα αυτή επιμειξία, η κουλτούρα που θα επικρατήσει θα είναι ακόμη περισσότερο ανατολίτικη, περισσότερο απομακρυσμένη απο τον πολιτισμό του οποίου ενώ υποτίθεται είμαστε θεματοφύλακές του,αφήνουμε άλλους να μας τον διδάσκουν επιβάλλοντάς μας το κόστος των "μετεξεταστέων", ξανά και ξανά.
Αν σήμερα τον τούρκικο χορό, το ζειμπέκικο οι περισσότεροι τον θεωρούμε ελληνικό, αν συγγενή προς τους αμανέδες τραγούδια θεωρούνται ότι καλύτερα εκφράζουν τον εθνικό "νταλκά", και αν η οσφυοκαμψία εξακολουθεί να είναι βασικό προσόν επιβίωσης,τότε τι μπορεί να εγγυηθεί ότι ο θρησκευτικός φονταμενταλισμός, η δεισιδαίμων κουλτούρα της ανατολής, και οι αξίες των γεωγραφικά έκκεντρων προς τη χώρα μας συστημάτων που εισάγονται με τους μετανάστες, δεν θα απαλείψουν πλεον οριστικά απο την μνήμη μας την διαύγεια της ελληνικής κουλτούρας, επιστήμης και πολιτισμού, προκειμένου να τα αντικαταστήσουν και να γίνουν κυρίαρχοι άξονες της κοινωνίας?
Κατα τη γνώμη μου, τιποτε. Αντίθετα, παρατηρώ γύρω μου πόσο πρόθυμα για άλλη μια φορά οι εύπεπτες επιρροές "καταπίνονται" απο όλους μας, είτε σαν συμπλέουσες συμπεριφορές ειτε σαν αντίδραση.
Παράδειγμα αποτελεί η ίδια αυτή η αντιμετώπιση του γεγονότος της απεργίας πείνας. Οι απεργοί μετανάστες έχουν μπεί πλέον στο φάσμα του θανάτου, προτιμώντας να πεθάνουν παρά να δεχθούν μία ενδιάμεση λύση που τους προτείνεται απο την Ελληνική κυβέρνηση.
Η αδιαλλαξία αυτή πιθανότατα αντικατοπτρίζει το μένος των μεταναστών που σαν κοινωνία τους πετάμε στα σκουπίδια αφού τους χρησιμοποιήσαμε, όμως κατα τη γνώμη μου, εμπεριέχει και όλα εκείνα τα στοιχεία του μοιρολατρικού φονταμενταλισμού με τον οποίο η ανατολίτικη κουλτούρα εκβιάζει ένα σύστημα που προσπαθεί να κινηθεί στα πλαίσια μιας λογικής που συμβιβάζει τον ανθρωπισμο και την επιβίωση με την πρόοδο .
Εκφράζει τον ατομισμό και τον ηδονισμό , πλευρές του εαυτού μας με τις οποίες έχουμε ήδη μπολιαστεί, και μας καθιστά τόσο ασύμβατους με την ευρωπαϊκή ομοιογένεια, όχι μόνο γεωγραφικά, αλλα και σαν εξελιγμένη δυτική κουλτούρα.
Και αντι η κοινωνία να έχει την δύναμη και τη δυνατότητα να στηριχθεί στις πανάρχαιες και πάμπολλες φορές επαληθευμένα σοφές αρχές που μας κληροδοτήθηκαν μέσω της παιδείας - που θα όφειλε να μην έχει απλά υποταχθεί στον ανατολίτικο ωφελιμισμό-, αντίθετα δίνουμε το δικαίωμα σε άλλους να μας επιπλήττουν και να μας δίνουν μαθήματα ανθρωπισμού και να αναιρούν την ικανότητά αυτοδιαχείρισης των προβλημάτων μας,εν μέσω της αγνοίας μας, της ατολμίας μας να αρθρώσουμε σαφή και ξεκάθαρο λόγο σαν κάτοικοι και συγκάτοικοι σε αυτή τη χώρα.
Αλλες με αγαθές και άλλες με πονηρές προθέσεις οργανώσεις, ολοκληρα κράτη και συστήματα επιρροών, ΜΚΥΟ,ΜΜΕ και κάτω απο πάμπολλα αρκτικόλεξα κοινοφελείς,αφιλοκερδείς ή κερδοσκοπικοί οργανισμοί έχουν λόγο στην ανθρωπιά των Ελλήνων, μετατοπίζοντας το βάρος απο τα δικά τους καθημερινά εγκλήματα.
Πολλοί ισχυρίζονται ότι στην Ελλάδα έχουμε ήδη εμφύλιο πόλεμο -πολυ βαρεια και απερίσκεπτα χρησιμοποιούμενη κουβεντα- άλλοι λένε ότι είμαστε σε εθνικιστικό πόλεμο εναντίον των λαθραίων μεταναστών και άλλοι ονειρεύονται μάχες εναντίον συνομωσιών και ξένων κέντρων.
Εξακολουθώ να πιστεύω ότι ο μόνος πόλεμος στον οποίο είμαστε και αξίζει πραγματικά να κερδίσουμε, είναι ο πόλεμος ενάντια στον κακό μας εαυτό, όσο κοινότυπο κι άν αυτό ακούγεται.
Και καθώς καμία άποψη δεν διεκδικεί την απόλυτη αλήθεια, και οι λύσεις βρίσκονται στην γκρίζα ζώνη του αυτονόητου,ελπίζω στη διαδικασία να το δούμε αυτό το έρμο το αυτονόητο και να το εφαρμόσουμε, να μη χάσουμε ξανά το δρόμο προς τους θελκτικούς καρσιλαμάδες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου