Στον ταχυτατα εξελισσόμενο τομέα της τεχνολογίας των υπολογιστών, το υλικό και το λογισμικό έχει φτάσει στο σημείο να αναπαράγεται κατα ένα μεγάλο μέρος απο προϋπάρχον υλικό και λογισμικό.
Οχι δηλαδή ότι καμία μηχανή απέκτησε συνείδηση και ελεύθερη σκέψη, ώστε να αντικαταστήσει και να υπερκεράσει την ανθρώπινη βούληση και κρίση.
Απλά οι διαδικασίες παραγωγής σήμερα βασίζονται τόσο σε προϋπάρχουσες τεχνολογίες, οσο και σε πολύπλοκες δαιδαλώδεις και αυτοματοποιημένες επιλύσεις προβλημάτων των οποίων το νήμα που τις ενώνει με την αρχική σκέψη του τεχνικού που τις σχεδίασε είναι δύσκολο να ανιχνευθεί.
Δεν είναι τυχαίο, ότι σχεδόν οποιαδήποτε νέα τεχνολογία προκύπτει (άχαρο ρήμα για επιτεύγματα που στην ουσία είναι αποτέλεσμα σκληρής εργασίας των δημιουργών τους), δημοσιεύει το αντίστοιχο Application Programming Interface (API),το σύνολο δηλαδή των μεθόδων και εντολών που υποστηρίζει ώστε να είναι δυνατόν κάποιος να την χρησιμοποιήσει και επεκτείνει.
Το Internet, που αποτελεί το αποτύπωμα της αιχμής της σύγχρονης τεχνολογίας, είναι ένα συνοθύλευμα API's που συνυπάρχουν υπακούοντας σε μετρημένα στα δάκτυλα πρωτόκολλα, που είναι εύχρηστα απο εφαρμογές (Applications) και προγραμματιστικά περιβάλλοντα (Programming) μέσω εύχρηστων διεπαφών χρήστη (Interfaces).
Με αυτό τον τρόπο, το γεωμετρικής αύξησης φαινομενικό χάος που επικρατεί τόσο στο Internet αλλα και γενικότερα στην επιστημονική και τεχνολογική ανάπτυξη,ακολουθείται κατα πόδας απο την αυτόματη ανάπτυξη ενός ιστού κανόνων που τη στηρίζουν και αποτελούν το κλειδί για την χρήση και διαχείρισή της.
Με μία αυθαίρετη αλλα νομίζω καθόλου άστοχη αναγωγή, ο ίδιος ο τελικός χρήστης των συστημάτων, ο άνθρωπος, διαθέτει το δικό του API.
Καθώς δημιουργούμε καθ' εικόνα και κατ' ομοίωση νέους κόσμους στους οποίους είμαστε θεοί,αποκαλύπτουμε τρόπους χειρισμού του δικού μας API.
Δεν είναι τυχαίο ότι η επιστήμη της Κυβερνητικής (που δεν νομίζω να διδάσκεται στην Ελλάδα καν) που διδάσκεται σε πανεπιστήμια των Η.Π.Α για δεκαετίες (απ' όσο ξέρω ο Βλάσης Μπονάτσος την είχε σπουδάσει), ελάχιστα έχει να κάνει με τους υπολογιστές.
Αντίθετα, τους εντάσσει μεταξύ των εργαλείων πληροφορικής διαχείρισης της επικοινωνίας και διακυβέρνησης, όροι που παραπέμπουν απευθείας στον ορισμό του API.
Ισως τελικά κάποιοι ήδη να έχουν ανακαλύψει και να χειρίζονται άψογα το ανθρώπινο (Human) API.
Θα μπορούσε κανείς να δεί τα αποτελέσματα χειρισμού του HAPI παντού, και κυρίως στον εαυτό του.
Τα μέσα προγραμματισμού μας σε μαζικό επίπεδο,είναι παντού, τα ΜΜΕ, το Ιντερνετ, προκειμένου να επηρεάσουν συνολικά και άμεσα τον τρόπο δράσης και αντίδρασής μας σε πραγματικές ή τεχνητές ανάγκες, αυθόρμητες ή υποβεβλημένες σκέψεις.
Με αυτό τον τρόπο, τα αναπαράγουμε και τα μεταδίδουμε αυτοματοποιημένα όπως συμβαίνει και με τα μηχανικά συστήματα, εξυπηρετώντας τους στόχους του σχεδιαστή του, το νήμα σύνδεσης με τον οποίο είναι δύσκολα ανιχνεύσιμο.
Στις μέρες μας ειναι εκπληκτικο το πόσο εύκολο σε χειρισμό και άμεσο σε αποτελεσματικότητα έχει εξελιχθεί να είναι το HAPI.
Αυτοί που το χειρίζονται, αρκεί να διαρρεύσουν μία φήμη για να προκαλέσουν χρηματιστηριακές τάσεις παγκόσμια, να διαδώσουν μία είδηση αληθινή ή ψευδή για να δημιουργήσουν αιτίες πολέμου ή ειρήνης, να ανακοινώσουν οποιουδήποτε είδους ανακάλυψη για να ποδηγετήσουν κάθε είδους δημιουργικές ανθρώπινες δυνάμεις.
Και όταν τελικά τα αποτελέσματα αυτά συμβαίνουν, οι ιθύνων νους που βρίσκεται στα παρασκήνια, μένει αόρατος και ο μοναδικός ωφελημένος.
Εχω υπ' οψη μου το μαθηματικό εύρημα των fractals, που μοιάζει να ταιριάζει απόλυτα στη λογική του κλιμακωτού και τελικά "συμπαντικού API", όμως ελπίζω η περίπτωση HAPI να αποδειχθεί ένας "ιός" που θα πάψει να λειτουργεί με τον αναμενόμενο τρόπο γι αυτούς που το χειρίζονται.
Ειδικά τωρα, στις ταραγμένες εποχές που ζούμε παγκόσμια, και που έχει προκαλέσει η αναβάθμιση της ανθρωπότητας στο εφιαλτικό λειτουργικό σύστημα "παγκοσμιοποίηση".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου